List Antoniego Ostrowskiego do Daniela O’Connella (wrzesień 1839). Reprodukcja za zgodą Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie (Archiwum Ostrowskich z Ujazdu. Listy od A. Ostrowskiego, 1839, sygn. 407, s. 3).

Paryż, 22 września 1839 r.

Szanowny Panie,
w imieniu posłów na Sejm Polski mam zaszczyt przesłać Panu wyrazy wielkiego szacunku i ogromnej wdzięczności, jaką mają dla Pańskiej osoby. To Pan pierwszy w parlamencie Anglii podniósł głos w imieniu Polski z tą godnością, która przystoi najświętszej sprawie, jaką jest niepodległość narodów. Niejeden z Pańskich kolegów poszedł w Pańskie ślady, ale o ile ich przemówienia były dla nas miłe, Pańskie trafiło [prosto] do naszych serc. To było tak, jakbyśmy my sami przemawiali. Od teraz jest Pan dla nas Polakiem […].

Dlatego jako przewodniczący polskiego parlamentu, przewidując w niedalekiej przyszłości możliwe przybycie jego członków do Wielkiej Brytanii, zwracam się z całą ufnością do Pana […] o udzielenie pomocy i rady. Nikt lepiej niż Pan nie jest w stanie wskazać niezbędnych kroków, które należałoby podjąć wobec Pańskiego rządu, aby uzyskać dla członków parlamentu życzliwe i odpowiednie przyjęcie. Jeśli przeznaczenie wzywa nas do Pańskiej ojczyzny, będzie nam niezwykle miło złożyć Panu podziękowanie za tę nową przysługę oddaną sprawie Sprawiedliwości i Wolności. A jeśli chodzi o mnie w szczególności, będzie dla mnie wielką radością osobiste poznanie tego, który tak potrafi godnie spełniać (?) wielkie obowiązki podyktowane jego pozycją i zaufaniem wszystkich.

Wyrazy mojego szacunku i największe poważanie […]

Pan Daniel O’Connel,
Poseł do Parlamentu

List Antoniego Ostrowskiego do Daniela O’Connella (wrzesień 1839 r.) i polsko-irlandzkie konteksty historyczne

Śledź nas
Skip to content